A Hopeful Gesture | group show in conjunction with 2018 Creative Time Summit
A Hopeful Gesture | 17.11.2018
CURATORS: Kelley O’Brien of The Muted Horn and Stroboskop‘s own Katie Zazenski
PARTICIPANTS: Johannah Herr, Darice Polo, Jova Lynne, Heather Mawson, Carrie Wang, Jessie Rose Vala, UNDEREXPOSED team (Noelle Richard, Dagen Eidolon, Jacob Koestler, Amanda King), Hale Ekinci, Michael Dax Iacovone
‘A hopeful gesture’ is a line taken from “Female Statue With Movable Wings,”* one of three videos in Carrie Wang’s Museum of Plastic Age (2017), which investigate found objects of a past world. The narrator provides possible identities for these artifacts from The Plastic Age, the time period of the early 2000’s, where plastics ruled and ultimately outlived humanity. The phrase ‘a hopeful gesture’ becomes an emblem for an ever complex reality reduced to a romantic, myopic, nostalgia. A notion that feels kinfully linked to the messaging on those red MAGA** baseball caps that can be found en masse at rallies across a post-2016 America.
The videos presented in this exhibition provide complex and nuanced perspectives; gestures of hope, protest, and deep questioning that are found within this shifting landscape. Circling around the general themes of this years’ Creative Time Summit: borders, identity, the anthropocene, and justice and subjugation, the eight participating artists manage these ideas in ways that are playful and sobering, sometimes occupying both simultaneously. What emerges from this collection is the prominence and nuance of the human voice as a gesture, the human voice as a tool. Whether it be through song, spoken word, or text, these sounds (or lack thereof) represent the vulnerability and precarity of the voice, its power, and the, at-times, near indistinguishability between being heard and being silenced. These small but significant gestures are aimed at disempowering the truer threats of today: monocultures, oligarchies, willful destruction of natural resources, and the denial of truth. They are a collective gesture that does not establish a perimeter to further divide but rather becomes the aperture from which to consider a more comprehensive existence.
*full title ”Female Statue With Movable Wings A.D. 2020, Brooklyn, New York | Private Collection”
**MAGA is an acronym for Make America Great Again
(PL)
„Gest nadziei” to termin zaczerpnięty z pracy „Female Statue With Movable Wings,”* jednego z trzech wideo w pracy Carrie Wang „Museum of Plastic Age” (2017). Artystka poszukuje w nim artefaktów minionego świata. Narratorka filmu wskazuje nam na potencjalny rodowód prezentowanych przedmiotów. Pochodzą z „epoki plastiki”, czasu wczesnych lat 2000, gdy plastik rządził światem, a w konsekwencji przeżył ludzi. Gest nadziei jest tu symbolem niegdyś złożonej rzeczywistości, która została zredukowana do romantycznej, krótkowzrocznej, nostalgii, wspomnienia. W tym sensie pojęcie zdaje się być bliskim krewniakiem przesłania „Make America Great Again” na czerwonych bejsbolówkach, podczas amerykańskich wieców po roku 2016.
Zaprezentowane prace wideo dostarczą szeregu złożonych i zniuansowanych postaw artystycznych: obok gestu nadziei, są to protesty i poważne zadawane pytania adresowane wobec zmieniającego się krajobrazu społeczno-politycznego. Oscylując wokół tematów przewodnich tegorocznego Creative Time Summit, takich jak granice, tożsamość, antropocen, sprawiedliwość i zniewolenie, ośmiu artystek i artystów zaprezentuje wspomniane idee w sposób, który bywa żartobliwy, otrzeźwiający, lub jednocześnie pozostaje i jednym i drugim. Z zebranych prac wyłania się siła i wieloznaczność ludzkiego głosu rozumianego jako gest, lub jako narzędzie sprawcze. Dokonuje się to przez utwory muzyczne, słowa, czy tekst, za każdym razem ujawniając wrażliwość i bezbronność głosu, a zarazem jego moc. Jednocześnie wskazując na niemal nieuchwytne napięcie między byciem usłyszanym i uciszonym. Te małe, ale znaczące gesty są wycelowane w prawdziwe zagrożenia teraźniejszości – utratę wielokulturowości, oligarchię, celowe niszczenie surowców naturalnych, czy kryzys prawdy. To zbiorowy gest nie mający na celu ustalania kolejnych podziałów, stają się raczej wziernik, przez który można zobaczyć bardziej wszechstronny wymiar naszej egzystencji.
translation by Aleksander Hudzik
You can view the full program as a permanent exhibition on YouTube
00:00:15-00:03:00 Johannah Herr "How to Make Confetti II" (2015)
00:03:10-00:09:45 Jova Lynne "The Tourists Coconut Tree" (2017)
00:09:55 00:11:53 Carrie Wang "Spherical Objects with Mirrored Surface" (2017)
00:12:06-00:19:06 Heather Mawson "Bubbles"(2017)
00:19:17-00:21:32 Carrie Wang "Female Statue with Movable Wings" (2017)
00:21:45-00:33:29 Jessie Rose Valla "Sunfall" (2017)
00:33:38-00:35:46 Carrie Wang "Cup With Human Neuron Pattern" (2017)
00:36:00-00:53:00 Noelle Richard, Dagen Eidolon, Jacob Koestler, Amanda King "UNDEREXPOSED" (2017)
00:53:10-01:01:25 Hale Ekinsi "Almanci Gelin (Germaner Bride)" (2016)
01:01:32-01:06:43 Michael Dax Iacovone "We The People" (2018)
The exhibition was screened in conjunction with the 2018 Creative Time Summit “On Archipelagos and Other Imaginaries: Collective Strategies to Inhabit the World,” on November 17, 2018 at the Center for Contemporary Art, Ujazdowski Castle in Warsaw, PL. More information about the summit screening can be found here.
*The work of Darice Polo “Open Letter to A Libelist,” is a work in progress and has been removed from the permanent exhibition at the request of the artist