Linda Lach
FEEDBACK | 08.04.-13.05.2022
We met at Stroboskop on February 25, the day after the full-scale Russian attack on Ukraine began. We discussed the frivolity of opening an exhibition when there is a war happening on the other side of the border, when millions of people fleeing this war are being displaced into our communities and surrounding towns, cities, and villages. So we decided to delay things by two weeks, hoping this would be enough time for this horrific invasion to end. More than one month later, the war rages on and Ukrainians are fighting for their country; for their independence from an imperialist attempt to colonize. There is not an end in sight, and while needs grow more and more dire—access to food, water, and medicine is blocked, while bombs are dropped on civilian targets, while humanitarian corridors are fired on, while women and girls are raped, while civilian prisoners of war get shipped off to secret Russian camps, while animals starve and families are irreparably torn apart, life outside of the war zone callously carries on. And so, however bluntly, in the place where we engage and observe from, we are hosting an exhibition about homeostasis, a concept that Linda Lach has spent the past few years considering.
Homeostasis is a search for balance, for equilibrium. The phenomenon of homeostasis is most directly related to physiology and refers to living organisms treated as closed systems. However it is possible to apply the theory to a broader context, such as social change. As a concept it is always associated intrinsically with living organisms as their foremost technique for survival.
So what happens to an organism that has not achieved homeostasis, or for which homeostasis has been disturbed? The organism will try to return to it at any cost. If it cannot do this, the phenomenon of change will occur. It could last for some time and lead to irreparable consequences, including complete breakdown. But of course there are exceptions when, for example, the organism adapts to the new reality and begins again to try to achieve homeostasis. An example would be standing on one's hands; it has been proven, contrary to what was once thought, that standing on one's hands and living "upside down" does not cause death but instead forces the body to act differently, establishing homeostasis within the confines of the modified state.
The components of FEEDBACK occur in two parts: a series of wall drawings and a sculpture with milk.
We as people have developed a very complex and multi-layered symbolism for milk, which stems directly from its essential nature: as mammals, first coming into contact with mother's milk is an unconscious process occurring in the first weeks and months of our dependent lives. As we grow away from the mother, our continued consumption of milk becomes related to a kind of return to this natal period, and the material format of this return occurs predominantly through cow's milk.
In the production and consumption of nourishment, in the seeking of equilibrium, we experience the process of feedback. Feedback is the interaction of the final (output) state signals of a process or system, with its reference (input) signals. Everyone in his own system is also his own observer, if (s)he receives clear information through feedback about the state (s)he is in, this fact immediately and dramatically changes perception and function (outcome).
It occurred to me that feedback in this sense might be a kind of digestion that never comes to fruition, as if one were looking at memories as eternally undigested leftovers through which one is unable to move in the present. That it is some kind of suspension or blockade, whose main purpose is to maintain this state of undoing. (LL)
Spotkałyśmy się w Stroboskopie 25 lutego, dzień po rozpoczęciu zakrojonego na szeroką skalę ataku Rosji na Ukrainę. Dyskutowałyśmy o frywolności otwierania wystawy w czasie, gdy po drugiej stronie granicy toczy się wojna, gdy miliony ludzi uciekających przed wojną są przesiedlane do naszych społeczności, okolicznych miast, miasteczek i wsi. Postanowiłyśmy więc opóźnić wystawę o dwa tygodnie, mając nadzieję, że będzie to wystarczający czas, aby ta straszliwa inwazja się zakończyła. Ponad miesiąc później wojna trwa nadal, a Ukraińcy walczą o swój kraj, o jego niezależność od imperialistycznej próby kolonizacji. Nie widać końca wojny, potrzeby stają się coraz bardziej dramatyczne - dostęp do żywności, wody i leków jest blokowany, bomby spadają na cele cywilne, korytarze humanitarne są ostrzeliwane, kobiety i dziewczęta są gwałcone, cywilni jeńcy wojenni wywożeni do tajnych rosyjskich obozów, zwierzęta głodują, a rodziny są rozdzielane – a życie poza strefą wojny bezdusznie toczy się dalej. I tak, bez ogródek, w miejscu, w którym się angażujemy i z którego obserwujemy, gościmy wystawę o homeostazie - koncepcji, nad którą Linda Lach zastanawiała się przez ostatnie kilka lat.
Homeostaza to poszukiwanie równowagi, balansu. Zjawisko homeostazy jest bezpośrednio związane z fizjologią i odnosi się do organizmów żywych traktowanych jako układy zamknięte. Możliwe jest jednak zastosowanie tej teorii w szerszym kontekście, na przykład w odniesieniu do zmian społecznych. Jako pojęcie jest ona zawsze nierozerwalnie związana z organizmami żywymi jako ich podstawowa technika przetrwania.
Co zatem dzieje się z organizmem, który nie osiągnął homeostazy lub którego homeostaza została zakłócona? Organizm będzie starał się do niej powrócić za wszelką cenę. Jeśli nie będzie w stanie tego zrobić, pojawi się zjawisko zmiany. Może ono trwać przez pewien czas i prowadzić do nieodwracalnych skutków, łącznie z całkowitym załamaniem. Oczywiście zdarzają się wyjątki, kiedy np. organizm przystosowuje się do nowej rzeczywistości i zaczyna na nowo próbować osiągnąć homeostazę. Przykładem może być stanie na rękach; wbrew temu, co kiedyś sądzono, udowodniono, że stanie na rękach i życie ,,do góry nogami" nie powoduje śmierci, lecz zmusza organizm do innego działania, ustanawiając homeostazę w granicach zmodyfikowanego stanu.
Komponenty FEEDBACK składają się z dwóch części: serii rysunków ściennych i rzeźby z mlekiem.
Jako ludzie rozwinęliśmy bardzo złożoną i wielowarstwową symbolikę mleka, która wynika bezpośrednio z jego zasadniczej natury: jako ssaki, pierwszy kontakt z mlekiem matki jest nieświadomym procesem zachodzącym w pierwszych tygodniach i miesiącach naszego zależnego od niej życia. W miarę jak oddalamy się od matki, nasze stałe spożywanie mleka staje się związane z pewnego rodzaju powrotem do okresu narodzin, a materialną formą tego powrotu jest przede wszystkim mleko krowie.
W produkcji i konsumpcji pożywienia, w dążeniu do równowagi, doświadczamy procesu sprzężenia zwrotnego. Jest to interakcja sygnałów stanu końcowego (wyjściowego) procesu lub systemu z jego sygnałami referencyjnymi (wejściowymi). Każdy człowiek w swoim systemie jest również swoim obserwatorem, jeśli poprzez sprzężenie zwrotne otrzyma jasną informację o stanie, w jakim się znajduje, fakt ten natychmiast i radykalnie zmienia jego percepcję i funkcjonowanie (wynik).
Przyszło mi do głowy, że feedback w tym sensie może być rodzajem trawienia, które nigdy nie dochodzi do skutku, tak jakbyśmy patrzyli na wspomnienia jak na wiecznie niestrawione resztki, przez które nie jesteśmy w stanie poruszać się w teraźniejszości. Że jest to pewnego rodzaju zawieszenie lub blokada, której głównym celem jest utrzymanie tego stanu cofnięcia. (LL)