Kamil Kucharzewski
Gościu, po co mi cukierki w życiu? / Dude, why do I need candy in my life? | 15.05-12.06.2025
"Gościu, po co mi cukierki w życiu?" / "Dude, why do I need candy in my life?"
Kamil Kucharzewski
Curated by: Eleonora Bojanowska and Katie Zazenski
Vernissage 15.05.2025, 18:00-20:00
Open hours:
Every Wednesday: 18:00-20:00
Every Friday: 16:00-20:00
or by appointment
Growing up in Szczepin, a district in Wrocław, Kucharzweski’s perspective was shaped by his understanding that the primary architectural spaces in his world – underpasses, stairwells, alleys – intersected with the body in ways that were violent yet normalized, the both of which were constant sites of negotiation. Kucharzewski does not romanticize this violence, nor does he glorify the “code of the streets.” Instead, he asks us to consider how proximity to violence—how constant exposure to aggression and brutality—shapes the way we move through the world. The body, as a site of and for both intimacy and aggression, becomes a mirror of the systems in which we are enmeshed. What happens when the body learns to translate gestures into power, control, or submission, in this realm where care is measured by how much pain you can endure and how far you can push someone?
We used to roam together — drinking beers, getting high, hiding out in stairwells, garages, school playgrounds. Days and nights blurred into one endless loop. Always the same crew, the same conversations, the same hopelessness. We believed something would eventually blow up, that some tragedy would happen to change everything. We did stupid shit, knowing exactly what we were doing. I think a lot of us felt disgusted with ourselves and wished we could start over, without all the filth that had stuck to us.
The central work in this exhibition is "Torsje na bloku" ("Retching on the Block"), which shows a group of men trying to vomit by sticking their fingers down their throats. Unsuccessfully. This work is about helplessness, about disgust with oneself — with one’s attitude and decisions. We see a moment where the characters can no longer go on, don’t want to, and don’t know what to do, so they try to “throw it all up,” believing they can symbolically cleanse themselves in this way. But "Torsje na bloku" is also a story about great strength and the will to fight for oneself. We see a turning point — the moment of greatest weakness and fear of the future, but also a moment of reflection.
Francisco Goya's painting "The Third of May 1808" is an important inspiration in Kucharzewski’s work. It is a painting about brutality, about aggression directed at the defenceless — the same group who also happened to have the courage to fight for freedom. Goya depicts the moment that these people realize there is no salvation; they are terrified and powerless. They await the end. Did they truly understand from the beginning that they had no chance against the enemy? Would the insurgents have undertaken this hopeless fight without hope of regaining freedom?
Kamil Kucharzewski creates in order not to stay silent. He doesn’t know whether it will change anything, but feels that not knowing is sometimes okay.
Born in Wrocław, Kucharzewski identifies with the conceptual dance community; he is a performer and visual artist. He is a former member of YesYesY’all Crew and is co-founder of PSE (Polska Scena Eksperymentalna), he was a finalist of Open Your Mind B-day in Eindhoven, the 2023 Hip Hop World Championships in Óbidos (Portugal), and the Aura Impro Contest in Katowice (2022). He is a co-organizer of Entropia Experimental Battle—the first event in Poland dedicated to experimental dance—and the recurring movement laboratories LAB JAM, held in Poznań between 2022 and 2024.
Kamil has trained under teachers such as Moncell III Cosby Durden, Terry Wright, Buddha Stretch, Thierry Verger, Viet Dang, and Filip Wencki. His performances include appearances at the National Opera in Warsaw, Salon Akademii Gallery, Program Gallery, and Ewa Opałka Gallery.
The work for this exhibition was created in the Studio of Artistic Concepts led by Professor Sławomir Ratajski and Dr. Maciej Szcześniak, Faculty of Media Art at the Academy of Fine Arts in Warsaw. This solo exhibition is one of two that are the result of an open call addressed to students of Academies of Fine Arts across Poland.
Kamil has trained under teachers such as Moncell III Cosby Durden, Terry Wright, Buddha Stretch, Thierry Verger, Viet Dang, and Filip Wencki. His performances include appearances at the National Opera in Warsaw, Salon Akademii Gallery, Program Gallery, and Ewa Opałka Gallery.
The work for this exhibition was created in the Studio of Artistic Concepts led by Professor Sławomir Ratajski and Dr. Maciej Szcześniak, Faculty of Media Art at the Academy of Fine Arts in Warsaw. This solo exhibition is one of two that are the result of an open call addressed to students of Academies of Fine Arts across Poland.
Dorastając na wrocławskim Szczepinie, Kamil Kucharzewski od początku miał świadomość, że główne przestrzenie architektoniczne jego świata — przejścia podziemne, klatki schodowe, bramy, zaułki — w brutalny, ale całkiem „normalny” sposób stykały się z ciałem. I ta brutalność, i to przyzwyczajenie do niej były czymś stałym. Nie były czymś nadzwyczajnym — po prostu były. Kucharzewski nie romantyzuje tej przemocy ani nie gloryfikuje „kodeksu ulicy”. Zamiast tego zadaje pytanie: jak bliskość przemocy — ciągła obecność agresji i brutalności — wpływa na to, jak poruszamy się po świecie? Ciało, jako przestrzeń zarówno bliskości, jak i przemocy, staje się lustrem systemów, w które jesteśmy uwikłani. Co się dzieje, gdy zaczyna tłumaczyć gesty na język władzy, dominacji, podporządkowania? Gdy troska mierzona jest tym, ile jesteś w stanie wytrzymać — i jak mocno potrafisz pchnąć drugiego człowieka?
Kiedyś włóczyliśmy się razem — piwo, towar, ukryte miejscówki na klatkach,w garażach, na szkolnych boiskach. Dni i noce zlewały się w jedną pętlę. Zawsze ta sama ekipa, te same rozmowy, ta sama beznadzieja. Wydawało nam się, że w końcu coś wybuchnie, że jakaś tragedia wszystko zmieni. Robiliśmy głupoty, dobrze wiedząc, co robimy. Myślę, że wielu z nas czuło do siebie obrzydzenie i miało nadzieję, że można by zacząć wszystko od nowa, bez tego całego brudu, który się do nas przykleił.
Główną pracą pokazywaną na wystawie jest „Torsje na bloku” — kolaż przedstawiający grupę mężczyzn próbujących zwymiotować, wkładając sobie palce do gardła. Bez skutku. To opowieść o bezsilności, o obrzydzeniu samym sobą — swoimi decyzjami, swoją postawą. Widzimy moment, w którym bohaterowie już nie mają siły, nie chcą i nie wiedzą, co dalej. Więc próbują wszystko „wyrzygać”, wierząc, że w ten sposób symbolicznie się oczyszczą. Ale „Torsje na bloku” to także historia o sile — o woli walki o samego siebie. To moment przełomowy: największej słabości, strachu przed przyszłością, ale też chwili zatrzymania i refleksji.
Obraz Francisco Goi „Rozstrzelanie powstańców madryckich 3 maja 1808 roku” to ważna inspiracja w twórczości Kamila. To dzieło o brutalności, o agresji skierowanej w stronę bezbronnych — tych samych, którzy mieli w sobie odwagę, by walczyć o wolność. Goya pokazuje moment, kiedy ci ludzie wiedzą, że nie ma dla nich ratunku — są przerażeni i bezsilni. Czekają na koniec. Czy naprawdę od początku wiedzieli, że nie mają szans w starciu z wrogiem? Czy powstańcy podjęliby tę walkę bez nadziei na odzyskanie wolności?
Kamil Kucharzewski tworzy, żeby nie milczeć. Nie wie, czy to cokolwiek zmieni, ale czuje, że czasem nie trzeba wiedzieć.
Kamil Kucharzewski, urodzony we Wrocławiu, utożsamia się ze środowiskiem tańca konceptualnego; jest performerem i artystą wizualnym. Były członek kolektywu YesYesY’all Crew, współzałożyciel PSE (Polska Scena Eksperymentalna), finalista konkursów Open Your Mind B-day w Eindhoven, Mistrzostw Świata w Tańcu Hip Hop w Óbidos (Portugalia, 2023) oraz Aura Impro Contest w Katowicach (2022). Współorganizator pierwszego w Polsce wydarzenia poświęconego tańcowi eksperymentalnemu – Entropia Experimental Battle – oraz cyklicznych laboratoriów ruchowych LAB JAM odbywających się w Poznaniu w latach 2022–2024.
Szlifował swój warsztat u takich pedagogów jak Moncell III Cosby Durden, Terry Wright, Buddha Stretch, Thierry Verger, Viet Dang czy Filip Wencki. Występował m.in. w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, Galerii Salon Akademii, Galerii Program oraz Galerii Ewy Opałki.
Praca powstała w Pracowni Koncepcji Artystycznych, prowadzonej przez prof. Sławomira Ratajskiego oraz dr. Macieja Szcześniaka, na Wydziale Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Ten solowa wystawa to jedna z dwóch wystaw zrealizowanych w ramach open calla skierowanego do studentek i studentów Akademii Sztuk Pięknych z całej Polski.
Szlifował swój warsztat u takich pedagogów jak Moncell III Cosby Durden, Terry Wright, Buddha Stretch, Thierry Verger, Viet Dang czy Filip Wencki. Występował m.in. w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, Galerii Salon Akademii, Galerii Program oraz Galerii Ewy Opałki.
Praca powstała w Pracowni Koncepcji Artystycznych, prowadzonej przez prof. Sławomira Ratajskiego oraz dr. Macieja Szcześniaka, na Wydziale Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Ten solowa wystawa to jedna z dwóch wystaw zrealizowanych w ramach open calla skierowanego do studentek i studentów Akademii Sztuk Pięknych z całej Polski.
